(Toxicologie, ecologie, milieu, gezondheid, AH)
Het ophopen van stoffen in (de organen of weefsels van) organismen. Treedt op als ze sneller binnentreden dan ze kunnen worden afgebroken en/of uitgescheiden. Toxische stoffen of hun afbraakproducten kunnen een voorkeur hebben om zich te verzamelen in bepaalde planten, dieren of hun weefsels/organen, bijvoorbeeld door hun neiging goed op te lossen in vet of door aanhechting aan bepaalde oppervlakken of structuren.
Bioaccumulatie kan ertoe leiden dat toxische stoffen zich onevenredig verspreiden in een ecosysteem en ophopen tot schadelijke concentraties. Roofdieren (aan het einde van een voedselketen) kunnen het slachtoffer worden van stoffen die eerder in andere organismen zijn verzameld en (soms tot ver van een bron) zijn getransporteerd.
Zware metalen, POP's en hydrofobe stoffen hopen zich graag op in vette vis zoals paling. De paling leeft bovendien graag in modder of slib, waarin dergelijke stoffen aanwezig kunnen zijn.