'Papa, gaat het...?'

Een bijdrage van Safely Training & Consultancy in ons WInkelkatern

Safely Training & Consultancy loopt op jaren ervaring binnen de arbeidsveiligheid. Daarin helpen, begeleiden, coachen, trainen en adviseren we bedrijven (dus mensen) om te voldoen aan de wetgeving en continu te verbeteren op het gebied van veiligheid.

Moeilijk? Nee, eigenlijk niet, maar toch ook weer wel. Het voldoen aan wet- en regelgeving binnen organisatie is ‘slechts’ een kwestie van het op orde hebben van beleidszaken. Als je de zaken in beginsel niet op orde hebt, wordt het nooit helemaal perfect. En dan nog, het is een utopie om te denken iets 100% geregeld is. Er is altijd wel een afwijking van regels, afspraken etc. Sta daarvoor open, waardeer openheid binnen de cultuur van de jouw organisatie.

Niemand – extreme uitzonderingen daargelaten – heeft als doel om een ongewenste situatie te veroorzaken waardoor schade veroorzaakt wordt. Specifiek richten wij ons op het voorkomen van menselijke schade. Schade waardoor iemand door letsel zijn/haar werk niet meer kan uitvoeren of beperkingen krijgt om sociaal te kunnen functioneren.

Als we alle regeltjes volgen in de uitvoering van ons – perfect uitgestippelde – bedrijfsbeleid kan er toch weinig mis gaan? Uh… Helaas, daar begint de uitdaging! Vanaf het moment dat we opstaan hebben we te maken met risicofactoren. En al die factoren kunnen leiden tot een incident. Uit onderzoeken blijkt dat wanneer we één of meerdere risicofactoren hadden weggenomen óf daarvan een andere inschatting hadden gemaakt — en dus anders hadden gehandeld —, het incident voorkomen had kunnen worden. Dus, ‘bezint eer ge begint!’
Herleiding naar risicofactoren gaat altijd terug naar de menselijke factor. Vandaar dat wij als team van deskundigen blijvend investeren in het gedrag van de mens. Wij zijn een team van zogenaamde vakidioten, dus veiligheidsbewustzijn en -blijven gaat zo goed als 24/7 door.


‘PAPA, GAAT HET…?’

Door technologische kennis en kunde kunnen we al veel ellende voorkomen. Maar als we ieder kind in de basis al een hoog veiligheidsbesef meegeven, reduceren we nog meer in mogelijke ellende.

Maar ja, ik ben ook maar een mens. Ik schrijf 8 september 2018. Mijn zoon (toen 10 jaar oud) en ik gaan nog even een wandeling doen langs de kust. Het wordt eb en hij wil tussen de nagenoeg drooggevallen stenen zoeken naar krabbetjes. Hij loopt via de veilige route. In plaats van even rustig te gaan zitten, denk ik ‘ach, ik kan wel even mee zoeken’. Ik (zoals mijn zoon vaak zegt: ‘daar heb je hem weer, de veiligheidskundige’) neem niet de veilige route maar beoordeel de risicofactoren en schuifel voorzichtig naar beneden over de gladde stenen. De eerste meters gaan prima. Het laatste stukje lijkt droog, dus als ik doorloop ben ik er zo. Tja, verkeerde inschatting… BAM… daar lig ik. Vol onderuit, achterovergeslagen, beland op mijn rug. ‘Papa, gaat het…?!’ roept mijn zoon. Ik reageer moeizaam maar bevestigend. Schade? Ach, mijn rechteronderarm volledig geschaafd en een hevig bloedende hand. Een litteken op mijn hand is de blijvende herinnering. Dat ene moment van toch een verkeerde, overmoedige inschatting van de risicofactoren en dito besluit. Nooit meer doen dus!

Ik ben groot voorstander van het bijbrengen van veiligheidsbewustwording, -zijn en -blijven bij kinderen. Hele basale zaken die op de harde schijf bij kinderen gemakkelijk blijven ‘hangen’ en veelal naar handelen, hun leven lang. Dit geeft ze een kleine voorsprong, of moet ik zeggen ‘voorkomen van te laat overwegen of “na”denken’.

Wim Harte, Safely Training & Consultance www.safely.nl


Home
Cookies zijn essentieel voor een goede werking van deveiligheidskundige.nl. Door op oké te klikken geeft u toestemming voor het gebruik van cookies op deze website.